
Soms slaat de twijfel toe: wil ik verder in de relatie met deze persoon, of gooi ik de handdoek in de ring? Wat zijn de gevolgen als ik ermee doorga en wat zijn de gevolgen als ik stop?
Hoe meer mensen aan elkaar verbonden zijn door kinderen, een koophuis, een bedrijf, enzovoorts, hoe minder snel ze de beslissing nemen om uit elkaar te gaan. Dit zijn dus de spreekwoordelijke stokken achter de deur om het niet te snel op te geven.
Niet altijd volgt daar een gelukkige relatie uit. Soms blijven stellen bij elkaar voor de bovengenoemde redenen. De passie is echter uit de relatie verdwenen. En dat is jammer. Een goede relatie is één van de mooiste ervaringen die je in het leven kunt hebben.
Een praktijkvoorbeeld
Laatst sprak ik een cliënt die twijfelde of hij het huwelijk met zijn vrouw zou beëindigen. Hij vertelde dat hij nog steeds hield van zijn vrouw, dat hij gek was op zijn dochter, maar dat hij en zijn vrouw steeds vaker onenigheid hadden. Ze praatten minder met elkaar en deelden minder interesses. Hij merkte dat hij thuis ging ontwijken, steeds langer werkte en afspraken buiten de deur probeerde te maken. Zijn vrouw merkte dat en reageerde erop door te eisen dat hij vaker thuis zou zijn.
Hij begreep niet wat er was gebeurt. Na de geboorte van hun dochter waren ze zonder het te merken uit elkaar gegroeid. Hij had het gevoel dat hij zijn partner niet meer gelukkig kon maken. En dat gaf hem een gevoel dat hij gefaald had. Het allerergste wat hij kon bedenken is dat hij naar huis zou moeten gaan om tegen zijn dochter te zeggen: “Pappa gaat ergens anders wonen”.
Een nieuw evenwicht in de relatie
Het overkomt veel echtparen als ze kinderen krijgen. Er moet een nieuw evenwicht worden gevonden binnen het nieuwe gezin. En dat blijkt vaak een moeilijke opgave. Soms lijkt er een evenwicht te zijn, maar geen van beide vervult zijn/haar behoeften meer. Het is een schijnevenwicht die even kan bestaan, maar waar beide op de lange duur niet mee uit de voeten kunnen.
Het is belangrijk om elkaar vrij te laten, maar het is even belangrijk om samen een deel van het leven op te bouwen waarin je beiden je behoeften vervuld ziet. Wanneer er alleen in je behoeften wordt voorzien als je alleen bent, dan is dat het begin van het einde van je relatie.
Wanneer men in dit stadium verkeerd, is met elkaar praten vaak moeilijk. Er is al een hele weg van teleurstellingen aan deze situatie vooraf gegaan. Veelal eindigt praten in het over en weer maken van verwijten.
Wil je er nog voor gaan?
Het is goed om je eerst af te vragen ‘Wil ik ervoor gaan? Wil ik mijn energie erin stoppen om uit deze neerwaartse spiraal te komen? Ben ik bereid om te veranderen, als dit mijn relatie ten goede komt? Wanneer je denkt dat het probleem bij de ander ligt en niet bij jou, je niet bereid bent om je eigen aandeel te zien dan is het moeilijk om uit een ongewenste situatie te komen.
Stop met verwijten
Ten tweede is het belangrijk om te stoppen met het maken van verwijten. Beter is het om je in te leven in elkaar. Als je dat niet kunt, accepteer dan tenminste hoe je partner zich voelt. Daar kun je rekening mee houden. Of je dit gevoel nu terecht vindt of niet. Praat vanuit je eigen gevoel. Stel jezelf de vraag: “Waar ben ik bang voor?” En bespreek die angst met je partner. Er is moed voor nodig om zo open te zijn.
Breid de communicatie uit
Ten derde zou je je moeten verdiepen in de reden dat je niet meer met elkaar communiceert. Wat weet je eigenlijk van elkaar? De man kwam er door deze vraag achter dat hij geen idee had wat de dromen waren van zijn vrouw. Hoe kon hij haar dan helpen om deze waar te maken?
We spraken af dat hij zich de komende drie maanden volledig op zijn vrouw zou richten. Hij wilde weten wat haar wensen waren, waar zij van droomde, wat hij voor haar kon doen om haar gelukkig te maken. Alleen maar geven, voor drie maanden en dan kijken hoe de situatie ervoor stond.
Na drie maanden…
Na een aantal maanden sprak ik de man weer. Hij was duidelijk gelukkiger en meer ontspannen dan de laatste keer dat ik hem sprak. Zijn vrouw was in eerste instantie sceptisch, vertelde hij. Maar na een periode begon ze toch te geloven dat de verandering blijvend was en kon ze zichzelf toestaan om ook te ontspannen en opener te zijn richting haar partner.
Ze hadden meer verbinding met elkaar dan dat ze ooit hadden gehad. De afgelopen maanden had hij zijn vrouw beter leren kennen. Hij had zich ingespannen om haar behoefte te vervullen. En omdat zij kreeg wat ze graag wilde, gaf ze hem wat hij graag wilde. Dit hield in dat hij de dingen weer kon gaan doen die hij graag buitenshuis deed.
Conclusie
Een relatie gaat om het gevoel gehoord en gezien te worden. Als één van de partners het gevoel krijgt dat hij/zij niet belangrijk is, dat zijn/haar behoeften niet belangrijk zijn, dan gaan de hakken in het zand. En daar wordt je beide uiteindelijk de dupe van.
Houd dus de communicatie open. Probeer de ander tegemoet te komen in zijn/haar wensen en denk niet alleen aan wat jij nodig hebt. In een relatie ben je met zijn tweeën. Je zult er versteld van zijn wat er allemaal kan, wanneer je je partner het gevoel geeft gezien en gehoord te worden.
Denk je dat dit artikel ook waardevol is voor iemand anders?
Ken je iemand voor wie dit artikel waardevol zou kunnen zijn, stuur het dan gerust door. Je kunt hiervoor gebruik maken van de social media buttons hieronder.
Ik wens je veel empathie.
Warme groet,
Daniëla
Ben jij wel eens uit een impasse in je relatie gekomen en wil je delen hoe je dat hebt gedaan? Of heb je een vraag over je huidige situatie en hoe je deze uit een impasse kunt trekken? Laat dan een reactie achter in het reactieveld hieronder. Ik zie hem tegemoet!
[hcshort id=”5″]